Ekvador, Otavalao

EKVADOR

ŽIVOT NA SREDINI SVETA

Glavna odlika ove daleke i egzotične zemlje je raznolikost – kako prirodna, tako i kulturna. Sa 9.2 životinjske vrste na km2, Ekvador je proglašen za zemlju sa najvećim biodiverzitetom na svetu. Obilazeći njegova četiri jedinstvena regiona: prašumu Amazona, visove Anda, obalu Pacifika i arhipelag Galapagos, imate utisak da ste obišli ceo svet! Ovome doprinosi i činjenica da na Ekvadoru živi čak 25 različitih etničkih grupa, uključujući i zajednice koje još uvek praktikuju mnoge kulturne običaje svojih predaka (originalni jezik, festivale, način oblačenja i umetničkog izražavanja).

Ekvador je jedna od najmanjih zemalja u Americi. Leži istovremeno na Južnoj i Severnoj hemisferi i podeljn je Ekvatorom po kome je i dobio ime. Graniči se sa Kolumbijom i Peruom, a sa Zapadne strane izlazi na Tihi okean. Ekvador broji oko 13 miliona stanovnika  pretežno katoličke vere, a glavni grad, Kito, oko 2 miliona. Prvi jezik je španski, iako većina starosedelaca govori Kičua, jezik nasleđen od starih Inka. Pored mnogih prirodnih bogatstava i zapanjujućeg varijeteta voća i povrća, poznat je i po Aveniji vulkana – čak 61 vulkan nalazi se u Ekvadorau, od koji je 12 (a čak 6 aktivnih!) u glavnom gradu.

Nakon velikih inflacija, od 2000. godine zvanična valuta postaje američki dolar, nakon čega se ekonomska situacija ove zemlje znatno popravila. I dalje, za Zapadne pa i naše standarde, život na Ekvadoru je izuzetno povoljan, a kako i ne bi kada je njihova prosečna plata svega 134 dolara.

Temperatura u glavnom gradu varira u toku dana, pa se često kaže da se u roku 24 sata promene sve 4 sezone. Rano ujutru i uveče temperatura pada i do 10 stepeni, dok u podne dostiže oko 25 stepeni. I tako cele godine! Milina – bez potrebe za kilmom.

Smatra se da su najstarije kulture u Americi živele na obalama Ekvadora – od 8800 do 3500 pre nove ere. Neke od njih i dalje žive gotovo netaknute – za ove ljude priroda predstvalja dom, porodicu, apoteku i crkvu – pa otuda i veliko poštovanje prema svom okruženju. Oni su, prema modernim svetskim ekonomskim standardima, naizgled siromašni ljudi, ali imaju bogat duhovni život i žive u miru okruženi svojim familijama uzimajući od prirode samo ono što im je potrebno za opstanak. Provesti nekoliko dana sa njima predstavlja jedno neprocenjivo vredno iskustvo.

OTAVALAO – ZOV PROŠLOSTI

Severno od glavnog grada Kita, nalazi se indijanski grad Otavalo sa čuvenom pijacom koju mora posetiti svaki turista Ekvadora. Ona nudi predivnu tapiseriju jarkih boja, torbe, marame, ukrasne predmete i druge đakonije pravljene ručno, od prirodnih materijala, a od strane zajednice starosedelaca.

Svuda se mogu videti zastave duginih boja, koje na Zapadu predstavljaju simbol gej populacije, a ovde oznaku indijanske zajednice koja broji toliko plemena različitih boja koliko je i duginih! Ovi ljudi su veoma vredni, spretni i kreativni. Porodice, zajedničkim snagama, prave i prodaju robu na pijaci cenkajući se sa turistima. Iako pretežno bogati, ovi ponosni ljudi nisu izgubili svoj kulturni identitet uprkos činjenici da su mnogi beli ljudi naselili njihov grad. Otavaljani, bez pasoša, putuju širom sveta prodajući svoja dobra i tako predstavljaju istinske ambasadore svoje kulture.

OD PRIRODE SA LJUBAVLJU

Iako okupira samo 0.17% zemljine površine, Ekvador poseduje čak 33 nacionalno zaštićene teritorije. Jedna od njih je i nacionalni park Kotapaksi koji je ime dobio po najvećem aktivnom vulkanu na svetu koji se nalazi unutar parka. Vulkan Kotapaksi nalazi se na skoro 6 hiljada metara nadmorske visine, a njegovo ime prevedeno sa drevnog Kičua jezika značilo bi Mesečev vrat. Pored planinarenja, u ovom nacionalnom parku možete uživati u neprekidnom plesu lama, kondora, puma, jelena i divljih konja.

Nasuprot snegom pokrivenom vulkanu nalazi se arhipelag Galapagos, živi muzej evolutivnih promena. Slobodne i neuplašene životinje, drugačije od svih koje ste do sada videli, teraju vas da se zapitate o njihovom postojanju. 1835. godine Čarls Darvin posetio je ova ostrva, a živi dokazi koje je našao na ovom jedinstvenom vulkanskom arhipelagu inspirisale su njegovu teoriju nastanka vrsta koja je šokirala čitav naučni svet.

Čak i samo poreklo ostrva nosi nesvakidašnju priču: nastala su erupcijom lave sa samog dna okeana. Ona se svake godine pomere za 8 cm ka obali, a na njihovom mestu niču nova, “bebe ostrva”.

KITO – METROPOLA SA ANDA

Posle La Paza u Boliviji Kito predstavlja drugi najviši glavni grad na svetu. Njegov najviši vrh nalazi se na 4100 metara nadmorske visine na aktivnom vulkanu Pičinča (poslednja erupcija 1997. godine) na koji se može popeti simpatičnom žičarom i uživati u fenomenalom pogledu iz Montojinog kafića.

Kito (čije bi ime na jednom od starih jezika značilo “sredina sveta”) je jedino mesto na planeti gde linija Ekvatora preseca planine, dok na ostalim delovima zemljine površine prolazi kroz džunglu ili okean. Tako su još kulture pre Inka mogle da razviju svoje astronomsko znanje, a Kito se sa pravom smatra najboljom prirodnom observatorijom. Određivanjem ove tačke došlo je do otkrića da je zemlja elipsoidnog oblika, kao i do saznanja da postoje polovi.

Pored svojih zadivljujućih pejzaža, Kito je poznat i po bogatstvu kolonijalnih crkvi, slika i skulptura, a UNESCO ga je 1978. godine proglasio delom svetske kulturne baštine. Istorijski centar grada obiluje prelepim građevinama, a svoju šetnju treba započeti od Trga nezavisnosti, gde se oko glavnog spomenika nalaze četiri glavne zgrade, nosioci kolonijalne moći – Skupstina, Nadbiskupova palata, Glavna katedrala i Predsedništvo. Ovakav način izgradnje trgova karakterističan je za sve zemlje Južne Amerike.

Nedaleko, nalazi se nacionalna Bazilika koja sa 125m poseduje najviše tornjeve u Ekvadoru. Monstrumi, karakteristični za gotski stil, na njoj su zamenjeni tipičnim ekvadorijanskim životinjama: kornjačama, majmunima, kondorima…

Najstarija crkva u Kitu je crkva Svetog Franciska čiji je prvi kamen postavljen davne 1532 godine. Sa istoimenim trgom ispred i šest samostana, ovo je ujedno i najveći religiozni arhitekstonski komoleks u Americi. Takođe, to je i jedina crkva u kojoj se ne plaća ulaz, što znatno usporava njenu potrebnu rekonstrukciju.

Vredna pomena je i crkva “Pratilac Isusa”, jedna od najbogatijih i najlepših u Americi. Unutrašnjost će vas zaslepiti zlatnim lišćem kojim je cela okićena, ali i zadiviti skoro potpunom simetričnošću leve i desne strane crkve.

Kako se Kito nalazi na planinskom vencu, tako se oko njega pružaju pogledi za pamćenje. Upravo takav je pogled sa vidikovca na kome se nalazi velelepni spomenik Devici Mariji zaštitnici Kita, jedinoj Devici Mariji sa krilima!

A u modernom centru grada vlada potpuno drugačija priča: mnoštvo punih kafića, restorana, klubova, pabova i mladih koji igraju i pevaju, kako na ulici tako i u klubovima. Svi izuzetno muzikalni, senzualni i starstveni, jednostvano Vas vuku da se prepustite njihovoj otvorenosti, druželjubivosti, zvucima salse, merengea, ukusu tekile i bar jednom dozvolite sebi da svim srcem uživate u životu.